Pazar günü keyifle okuyacağınız şiir kitapları

“Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.”

Demiş şair Orhan Veli…

Kasvetli, kapalı ve soğuk havalar insanı düşünmeye iter.

Üretkenliğin arttığı bu dönemde aynı zamanda ilham kaynağı da güçlenir.

Bazı insanlar bunu film izleyerek, bazıları şiir yazarak, bazıları ise kitap okuyarak yapar.

Edebiyat severler olarak bu soğuk havalarda evinize kapanıp şiir sanatının tadına varmanın tam sırası!

1) Üvercinka / Cemal Süreya

Sizin hiç babanız öldü mü?

Benim bir kere öldü kör oldum

Yıkadılar aldılar götürdüler

Babamdan ummazdım bunu kör oldum

Siz hiç hamama gittiniz mi?

Ben gittim lambanın biri söndü

Gözümün biri söndü kör oldum

Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak

Şöylelemesine maviydi kör oldum

Taşlara gelince hamam taşlarına

Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi

Taşlarda yüzümün yarısını gördüm

Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü

Yüzümden ummazdım bunu kör oldum

Siz hiç sabunluyken ağladınız mı?

2) Yaşıyoruz sessizce / Şükrü Erbaş

Tuhaf bir adam oldum

Kendimle konuşuyorun evin içinde

Biraz da şu koltuğa oturayım, diyorum

Perdeleri ne kadar zamanda yıkardın, diyorum

Bir gün olsun açık bırakmıyorum yatağımızı

El ayak değmeden yerler nasıl tozlanır böyle

Merak etme, mutfağı tertemiz ettim.

Terlikler senin istediğin gibi duruyor.

Çamaşır ipini silmeden asmıyorum çamaşırı,

Bir kahve yapayım diyorum.

İki fincan koyuyorum, süt hazırlıyorum sana…

Sessizlikten mi nedir?

Bütün bunları yüksek sesle söylüyorum.

İnsan başka nasıl katlanır ölüme, bilmiyorum.

3) Hasretinden Prangalar Eskittim / Ahmed Arif

Seni, anlatabilmek seni.

İyi çocuklara, kahramanlara.

Seni anlatabilmek seni,

Namussuza, halden bilmeze,

Kahpe yalana.

4)  Göğe bakma durağı / Turgut Uyarı

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım,

Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından.

Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtarŞu aranıp duran korkak ellerimi tut,

Bu evleri atla bu evleri de bunları da.

Göğe bakalım!

5) Otuz beş yaş / Cahit Sıtkı Tarancı

Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.

Dante gibi ortasındayız ömrün.

Delikanlı çağımızdaki cevher,

Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,

Gözünün yaşına bakmadan gider.